"Цахар" шүлэг Ч.Мягмарсүрэн

Ихэр зургаан түмэн
Үхэрийн бөөр шиг монгол
Цахар удмын гавьяаг
Охор бүү сэтгэтүгэй
Чахар чахар явдалтай
Хааны гэр тэргэн
Цахар миний удам
Хөөглөж явсан үлгэр буй
Ахар хурган эсгий
Даян хааны үхэгт
Цахар түмний нэмэр
Жавар хаасан домог буй
Өгсөж явсан гүрэн
Хагсаж унахын дэнсэнд
Төрийн бүслүүр чангалахаар
Түрхэрч боссон цахар
Дуутай суутай гүрний
Луутай илдээр цавчихад
Цөстэй төрөө хаацайлж
Цустай унасан цахар
Манж хаадын нүүрэнд
Цөлөгдөж төөрсөн цахар
Гүнж дэлхийн бөөрөнд
Тэлэгдэж цөөрсөн цахар
Дэгжиж босдоггүй монголоосоо
Зовлонг нь өвлөсөн цахар
Нэгжиж болдоггүй сэтгэлдээ
Тамгыг нь хадгалсан цахар
Ихэр зургаан түмэн
Үхэрийн бөөр шиг монгол
Цахар миний үгийг
Охор бүү сэтгэтүгэй
Нэгдэн босох монгол
Хасбуу тамгаа үгүйлбэл
Лигдэн хутагтын удмаас
Асуутугай, автугай
Тулгуур Чингисийн тамга
Итгэж болно цахарт бий.
Тулгар эхээс хөвүүн нь
Атгаж төрнө аюутугай.